Od Claire - CD. Dragona

Kiedy się ocknęłam nade mną stał Dragon.

- Co się stało? – zapytałam lekko zdezorientowana 

- Ten wilk uderzył cię w głowę – wyjaśnił basior – A tak w ogóle to bardzo cię boli? Możesz wstać

- Trochę – przyznałam – Ale nic mi nie będzie

Wstałam ostrożnie i niemal od razu wokół mnie zebrały się przestraszone maluchy.

- Claire, zaprowadzisz nas do mamy i taty? – zapytały maluchy

- Oczywiście – uspokoiłam je – Już do nich pójdziemy

- Jeszcze was dopadnę! – warknął związany wilk – A zwłaszcza ciebie załatwię biała wilczyco!

- A niby czemu? – zapytałam podejrzliwie, podchodząc do niego – Po co ci maluchy!

- Dla siebie – powiedział, ale nie wiadomo czemu czułam, że kłamie

- A naprawdę?

- Nie powiem

- Gadaj!

- W twoich snach

Po tym komentarzu naprawdę się wściekłam.

- Powiedziałam, że masz mówić prawdę! – warknęłam, ale tym razem jakos dziwnie…ja mu się wdarłam do umysłu!

Wilk zawył z bólu i zaczął się szamotać w więzach.

- To co? Teraz mi powiesz czego chcesz od tych szczeniaków?

- Są mi potrzebne

- Do czego? – cisza – Do czego?! – powtórzyłam

- Stworzą Wielką Czwórkę. Będą alfami. Alfami watahy do której będą należeć wszystkie wilki na świecie.

- Jeśli nawet to na razie to są tylko małe wilczki!

- Ale wyrosną na potężne wilki

- No niech będzie – wtrącił się Dragon – A czemu chcesz zabić Claire?

- Te wilki mogą rządzić w różny sposób. Można też rządzić za ich pomocą. Żeby temu zapobiec Przeznaczenie wyznaczyło Strażniczkę, która ma ich strzec i nauczyć wszystkiego co potrzebne. Tą strażniczką jesteś ty.

- Skąd ta pewność? – zapytałam oszołomiona

- Tylko ty mogłaś odnaleźć tu te maluchy..

- Nieprawda – zaprotestował Dragon – Ja też je odnalazłem

- Nie, ty odnalazłeś wilczycę. Ale gdyby ona tu nie przyszła to maluchy byłyby moje! Wychowałbym je tak żeby mnie słuchały, a potem żądziłbym wszystkimi wilkami!

- Po moim trupie! – warknęłam

- Claire, zabierz szczeniaki w bezpieczne miejsce, a ja się nim zajmę – powiedział Dragon

Zrobiłam jak mówił. Wróciłam ze szczeniakami na tereny watahy. Po drodze zastanawiałam się nad tym co usłyszałam od wilka…Nagle odezwała się, przytulona do mnie Yuko.

(Yuko? O co chodzi?)